« از کوزه همان بدون تراود که در اوست »
انسان موجودی است بسیاری شگفت انگیز، بسیار سوال برانگیز و بسیار کنجکاو.
انسان در دنیا اشرف است و بر همه موجودات هستی سرور است.
بنابراین خداوند برای این موجود فوقالعاده خود قوانین را اختصاص داده است و آن را در قالب یک راه و روش نوین و هوشمندانه به نام اسلام به ما معرفی کرده است.
برنامه با دین اسلام اصول و فروعی دارد از این اصولات میتوان به ایمان به خداوند و روز جزا حجاب و نماز اشاره کرد.
ایمان به خداوند در طول اطلاعت از خداوند است.
به زبان ساده؛ ایمان به خداوند به همراه ترک محرّمات و عمل به فرائضات است.
یعنی فردی که میگوید" فهم دل است نه ظاهر" سخت در اشتباه است، زیرا دل آب است و چشم و فکر ظاهر چشمههای جوشانیاند که آبخور دلاند. حال میخواهد این آب چرکین باشد یا صاف و زلال.
اگر دلت فدایست پس اعمالت هم فدایست اگر دلت محمدیست پس ظاهرت هم محمدیست
اما اگر همه اینها ادعا باشند و به ایمان قلبی نرسیده باشه فقط در حد همان ادعا تو خالی باشد به درجهای میرسیم که از حجاب و فضائل آن سخن میگوییم در حالی که پوششمان در برابر نامحرمان از چهارچوب حجاب منحرف شده است؛ و میگوییم که مهم دل است نه ظاهر در حالی که دل ظاهر در راستای یکدیگراند نه در عکس خود.
بر همین اساس خداوند در قرآن پاکش میفرماید:
" بگو اگر خدا را دوست دارید، از من پیروی کنید تا خدا دوستتان بدارد و گناهانتان را ببخشد و خداوند بسیار آمرزنده و مهربان است" سوره آل عمران آیه 31
پس هر کس که در ظاهرش از خداوند پیروی نمیکند و سخن از دل پاک و صاف خود میزند، از نادانی و نا آگاهی بیانتهایی رنج میبرد و جزای کارشان را نمیدانند.
القصه از کوزه همان برون تراورد که در اوست از یک کوزه آب فقط آب خارج میشود و از یک دل بی ایمان فقط یک انسان بی ایمان حاصل میشود.